Sensacyjna pogromczyni Swiatek rozbita przez inną Polkę. Maja zagra o finał

Niewiele jest na świecie tenisistek, które w swoim zawodowym CV miały zwycięstwa nad wszystkimi polskimi gwiazdami: Igą Świątek, Magdą Linette i Magdaleną Fręch. Zwłaszcza przez obecność na tej liście 24-latki z Raszyna. A taką zawodniczką jest Arantxa Rus, niemal 35-letnia już Holenderka. I choć to ona była rozstawiona w turnieju WTA 125 w Montreux, to w ćwierćfinale poległa z rąk Polki. I to z rąk najbliższej przyjaciółki Igi Świątek w tourze. Sukces Mai Chwalińskiej oznacza, że 23-latka z Bielska-Białej jest blisko powrotu do TOP 150 rankingu WTA.

Wygrać z Igą Świątek jest wielką sztuką, a wygrać z nią na mączce – czymś absolutnie wyjątkowym. Arantxa Rus tej sztuki dokonała – i to w turnieju WTA 1000 w Rzymie, 7:6 (5), 6:3. Można oczywiście mówić, że Iga była wtedy młoda, miała 19 lat. Ale to tylko część prawdy. Wtedy, we wrześniu 2020 roku, Polka była już wyżej klasyfikowana od Holenderki, a zmagania na Foro Italico były dla niej ostatnim sprawdzianem przed French Open. Tym szczególnym, gdy pierwszy raz go wygrała.

Wkrótce, zimą, doszło do rewanżu – w Melbourne Iga ograła Rus w 76 minut 6:1, 6:3 – w pierwszej rundzie Australian Open. A przecież Holenderka pokonała też Magdę Linette (Australian Open 2020), Magdalenę Fręch (Wimbledon 2019), ale również: Katarzynę Piter (Luksemburg 2018, Opole 2010), Katarzynę Kawę (Sobota 2014), a nawet Martę Domachowską (Indian Wells 2010). Nie grała za to z Mają Chwalińską – aż do dzisiaj.

Mówimy zaś o zawodniczce bardzo doświadczonej, z rocznika 1990, czyli pokolenia Agnieszki Radwańskiej, Angelique Kerber czy Caroline Wozniacki. Takiej, która nie mając wielkich atutów, potrafiła latami znajdować się w pierwszej setce rankingu WTA, bądź balansować w jej pobliżu. I bez eliminacji kwalifikować się do Wielkiego Szlema, co pomagało utrzymać się finansowo.

Jeszcze w lipcu Arantxa Rus była w TOP 100 rankingu, grała w głównej drabince Wimbledonu. A później z niej wypadła, mimo finału turnieju ITF W100 w Maspalomas. W US Open nie przeszła już kwalifikacji, podobnie zresztą jak Chwalińska. Teraz obie szukają punktów na mączce w Szwajcarii.

Polka fatalnie zaczęła tę imprezę, bo pierwszego seta w starciu z najwyżej rozstawioną Jil Teichmann przegrała 0:6. A później rozkręcała się: 6:4, 6:1 w dwóch kolejnych partiach ze Szwajcarką, wreszcie 6:2, 6:0 z Rosjanką Oksaną Sielechmietjewą. Dziś trafiła na trzecią zawodniczkę wyżej notowaną od siebie, a mecz był niezwykły jeszcze z innego powodu. Takiego, że spotkały się dwie zawodniczki leworęczne.

Polka zaczęła kapitalnie, od razu przełamała rywalkę, za chwilę poprawiła przy swoim podaniu. Swoimi mieszanymi akcjami wyprowadzała doświadczoną rywalkę z równowagi, trzeciego gema dołożyła po podwójnym błędzie serwisowym Rus.

I wtedy Polce trafił się jedyny gorszy moment w całym spotkaniu, choć nie miał on konsekwencji. Bo od stanu 3:2 na przemian wygrywały już swoje gemy serwisowe.

Przy 5:3 Polce brakowało więc jeszcze jednego gema do zwycięstwa w secie. Przy podaniu Holenderki ta sztuka się nie udała, przy własnym serwisie Maja dopełniła dzieła. Grała cierpliwie, czasem przez środek, czasem zmuszała rywalkę do biegania. Rus trzy razy wyrzuciła piłkę za linię, próbowała przejmować inicjatywę. A przy setbolu Maja już dobrze zaserwowała, return wylądował na aucie. Po 42 minutach w Montreux było więc 1:0.

Kluczowy moment w tym spotkaniu? Pierwszy gem w drugiej partii. Chwalińska wygrała dwie pierwsze akcje, ale później trzy kolejne padły łupem Holenderki. I to ona przejmowała inicjatywę, w trzech kolejnych zagraniach myliła się pod samą siatką. Najpierw drajwem w siatkę, później potężnymi forhendami w auty. Polka znów ją przełamała, a później już nie oddała żadnego gema. Wygrała 6:0, po raz drugi w tym turnieju.

A co najbardziej cieszy, to skuteczność serwisowa Mai. 86 procent wygranych akcji po pierwszym podaniu, 87 po drugim – to wartości godne uwagi.